Roofs 1999-10-36 Opnieuw een brevet van ondeskundigheid

Er is niet altijd specialistische kennis nodig om te kunnen constateren dat een 'dakdekkersbedrijf' broddelwerk heeft afgeleverd. In de serie 'hoe het niet moet' dit maal de ervaringen van een eigenaar van een pand in Noord-Holland die zeer sterke twijfels had over de kwaliteit van zijn met geglazuurde dakpannen gedekte dak.

Bij een eerste aanblik ziet een dak met geglazuurde dakpannen er altijd fraai uit, echter bij nader onderzoek blijkt er dan toch het nodige loos te zijn. Vooral het fotografisch vastleggen van onjuistheden is met deze verblindend glanzende producten geen eenvoudige zaak. Zonder een polarisatie filter hebben we toch een poging gewaagd. Voornamelijk omdat we van mening zijn dat ook de lezers van Roofs dergelijke uitvoeringsfouten niet onthouden mogen worden.

Na de ogen enige gewenning te gunnen aan het blinkende dak werden steeds meer onvolkomenheden duidelijk. Zo waren de dakpannen op diverse plaatsen zodanig in- en uitgedekt dat van een stabiele- en regendichte ligging geen sprake meer kon zijn (foto 1). Dit werd voornamelijk duidelijk door de zware afwijkende slagschaduw van de pannen ter plaatse van de zijdelingse overlapping.
In de nok was een ondervorst toegepast van discutabele kwaliteit. De ondervorsten waren niet in staat het profiel van de onderliggende dakpannen af te dichten (foto 2). Bovendien werd ook duidelijk dat er van een rechte verticale pannenlijn geen sprake was.
Een ander aspect dat meteen opviel was dat ter plaatse van de aansluiting van het hoofddak met het dakkapeldak diverse dakpannen overmatig gedrukt en getrokken zijn gelegd zodat een slechte passing met de boven- en onderliggende pannen was ontstaan. (foto 3)
Nog een blunder: aan de dakvoetzijde, waar de goot een panhoogte verspringt, werd geen gevelpan geplaatst (alhoewel dit wel degelijk mogelijk was) en werd de ontstane opening tussen verholen gootopstand en dakpannen evenmin afgedicht. (foto 4)

Loodaansluitingen

Vooral de uitgevoerde loodaansluitingen geven een duidelijk brevet af van ondeskundigheid: onder de dakkapel is een loodstrook toegepast (foto 5)die tenminste 18 dakpanbreedtes lang is (18x20,5 cm =369 cm). Het staat nu al vast dat deze loodstrook in de nabije toekomst zal gaan plooien en scheuren. In de richtlijnen van SIBL (Stichting Informatie Bewerkt Lood ) is te lezen dat loodstroken max.1-1,5 m lang mogen zijn.
De meest voorkomende fout met lood is 'te lang en te dun'. Een bijkomend probleem is dat deze loodstrook het panprofiel niet afdicht. Bovendien is het lood nauwelijks in het panprofiel gedreven (foto 6), waardoor de regendichtheid zeer discutabel is. Dit zelfde beeld wordt ook aan de onderzijde van de schoorsteen (foto 7) aangetroffen.
Aan de zijkant van de schoorsteen heeft men geen voetlood toegepast maar de loketten uit één stuk doorgezet over de dakpannen (foto 8). Vervelend bijkomend feit is dat de dakpannen te ver van de schoorsteen verwijderd zijn. Het lood heeft hier de neiging uit te zakken in de onopgevulde ruimte. Dit probleem werd echter voorzien. De verwerker heeft vervolgens de oplossing gezocht in een driftig gehanteerde kitspuit. Zoals zo vaak in de bouw 'het tovermiddel'. Naast de toepassing van nog enkele kleine extra loodfrummels zou het detail dan regendicht moeten zijn. Niet dus.

Het moge duidelijk zijn dat een op dergelijke wijze gedekt dak gerommel is van de bovenste plank. Dergelijke 'dakdekkers' kunnen in de branche gemist worden als kiespijn. Zij zorgen er slechts voor dat dakdekkers een slechte naam krijgen, terwijl er vele goede vakbekwame dakdekkers zijn die schitterende stukjes vakwerk afleveren.
Overbodig te vermelden dat het betreffende dak in zijn geheel overgedekt moest worden door een vakbekwaam dakspecialist.

Voorschriften

Naast eerder genoemde tekortkomingen werden ook op dit project weer de vereiste panhaken en vogel/muisweringen niet aangetroffen. Het blijkt steeds maar weer dat op vele Nederlandse daken de hand gelicht wordt met de geldende voorschriften en eisen zoals die gesteld zijn in het Bouwbesluit. Of dit te wijten is aan opzet vanwege concurrerende prijzen of onwetendheid van de voorschriften is mij niet geheel duidelijk. Berichten uit de branche bereiken ons wel dat er partijen zijn die een manier van dakdekken eisen die niet met de regels strookt. Indien men zich hier niet in kan vinden wordt men vriendelijk verzocht op te stappen. Het ware wenselijk dat dakdekkers eens wat vaker opstapten wanneer ze met dergelijke praktijken te maken krijgen.

door: Leen Iseger