Zoeken

Roofs 2001-03-03 Patience

          Voor een inspectie in Amsterdam ging ik eens met een dakdekker een gebouw binnen waarvan het dak moest worden bekeken. Wat er zich in het gebouw afspeelde was schijnbaar zeer belangrijk en dus was de eerst te nemen hindernis de beveiliging. Een vrouwelijke beveiligingsbeambte die zo weggelopen kon zijn uit een Amerikaanse politieserie- ze was nogal omvangrijk en gehuld in een te krap uniform- zat achter een “Desk” en begroette ons vriendelijk doch formeel. Achter de “Desk” konden wij door de glazen wand heen de binnenplaats zien. Niet alleen konden wij verlepte beplanting waarnemen maar ook het scherm van de computer die op de “Desk” stond opgesteld. Het mocht ons duidelijk zijn dat het werk van de beambte een apart “Workstation” waardig was. De beoogde status van de beveiliging in de vorm van een te krap geüniformeerde beambte, de “Desk” en het “Workstation” werd evenwel in één klap tenietgedaan doordat wij in de spiegeling van de glazen wand konden zien waar zij op die PC mee bezig was: ze doodde de tijd met het spelen van een spelletje Patience. Het bewaken van gebouwen die door de gebruikers zeer belangrijk worden geacht leek mij al geestdodend maar nu wist ik het zeker. Iedere PC, uitgerust met standaard software van Microsoft®, is daarmee ook voorzien van het spelletje Patience, zo ook die van de beveiligingsbeambte. Het zal zijn bedoeld om de nieuwe gebruiker wat te laten oefenen met de “muis” en vertrouwd te raken met de PC. Zelf heb ik het spelletje ook gespeeld. Het spelletje is te spelen in diverse varianten, waarschijnlijk om vertrouwd te raken met de “menustructuur” van de Software. Mijn favoriete versie was de variant “Vegas” met drie kaarten en het bijhouden van de score. In Las Vegas schijnt met Patience te worden gegokt zoals je daar met en op alles kunt gokken. In maximaal drie ronden moet je een fictieve inzet terugverdienen. Met het spelen van die variant raakte ik vol van het idee dat in werkelijkheid in Las Vegas met hetzelfde programmaatje word gegokt. Nu kun je gewone kaarten neerleggen en vervolgens het spelletje spelen maar met de PC is dat anders. Ten eerste gaat het neerleggen van de kaarten op de PC met een muisklik. Dat duurt met gewone kaarten langer maar bij die gewone kaarten weet je zeker dat de kaarten een vaste plaats en waarde hebben. Bij het programmaatje weet je dat niet. De omgekeerd afgebeelde kaarten kunnen van waarde veranderen en dus kan het programma bepalen of je wint of niet. Dit gegeven fascineerde mij want ik vroeg mij af of het programmaatje was te kraken? In gedachten reisde ik al af naar Las Vegas om bakken geld op te halen. Na enig spelen begon ik structuur te herkennen in het spel. Er is vrijwel steeds sprake van een “teaser” om de gokverslaving op gang te houden. Ook wordt een bepaalde strategie gehanteerd. Na enige uren bleef ik winnen en toen besefte ik ook dat ik had verloren. Wat had ik wel niet kunnen doen in die uren anders dan een stom programmaatje doorgronden wat nergens toe leidt. Het werd me ook duidelijk dat gokken en het gebruik van een PC, of automatiseren in het algemeen, vele kenmerken delen zoals de volgende. Het duurt zeeën van tijd voordat je een programma volledig hebt doorgrond net zoals het doorgronden van een gokspel erg lang kan duren. In het begin is het zeker niet winstgevend, wellicht op termijn. De mensen die je laten kennismaken met gokken of automatiseren moeten eerst geld van je hebben wat je zelf moet terugverdienen. De voordelen van automatiseren en gokken worden altijd uitgedragen door mensen die er mee gewonnen hebben. De verliezers hoor je zelden, ja nu dan. Het werkt beide verslavend en de verslaafde ziet de wereld na verloop van tijd ook wat anders, praat ook anders. Bij het gokken en het automatiseren is het de kunst om te weten wanneer je moet stoppen. Wat is de reden dat ik u lastig val met deze door mij ontdekte overeenkomsten. Welnu, ik heb nu toch wat verdiend met het spelletje en u bent gewaarschuwd. Teveel spelen en je eindigt als beveiligingsbeambte in een gebouw waarvan de gebruikers vinden dat het belangrijk is.


Ton Berlee