Roofs 2008-07-03 Het duurzame circus

Eens in de zoveel tijd onderneemt de redactieraad van dit blad een ‘studiereis’ naar het buitenland.  Ditmaal reisden we af naar Krakau. Ik zet dat ‘studiereis’ tussen aanhalingstekens, omdat er tijdens zo’n reis weinig daken worden bestudeerd. Naast het elkaar wat uitgebreider spreken, het bespreken van de laatste marktontwikkelingen en het bedenken van plannen voor de komende edities van Roofs is het ook gewoon een mooie reis.

Er is immers ontzettend veel te zien in en om Krakau. Zoals bijvoorbeeld het prachtige centrum met het marktplein, en buiten de stad de zoutmijnen en het voormalig concentratiekamp Auschwitz. Uw redactieraad heeft die dagen dan ook een flink aantal uren op de benen gestaan en een groot aantal kilometers gelopen. Er is zelfs zoveel lichamelijke arbeid verricht, dat in de loop van de reis door een van de medewerkers de hoop werd uitgesproken dat het Nederlandse dakenbestand in een betere conditie verkeert dan de redactieraad van het dakenblad. Maar ik heb gezien hoe energiek men tenslotte weer in het vliegtuig terug naar Amsterdam stapte, en ik kan nog steeds volledig voor de duurzaamheid van deze redactieraad instaan.

Kijk: nu doe ik het zelf ook, ziet u wel ? Duurzaam?!  Gek word ik ervan. Een aantal jaar geleden was ‘veilig’ het sleutelwoord in de bouw. Nu is dat ‘duurzaam’. Je komt het overal tegen. Het mooie aan dat woord is natuurlijk dat het op meerdere manieren kan worden ingezet. Alles en iedereen is duurzaam. Een isolatiemateriaal kan bijdragen aan een duurzaam gebouw. Een dakbedekking kan duurzaam zijn, zeker als je het kan recyclen. Maar ook zonnepanelen, windmolens, groendaken, waterdaken – het dak is één groot duurzaam circus. Je kunt alles dat zich op het dak bevindt duurzaam noemen en dat moet ook, want de hele dakenbranche moet er iets aan hebben natuurlijk. Begon het met Al Gore? Ik weet het niet, maar nog niet zo heel lang geleden werd je, als je vertelde dat je je in wilde zetten voor het milieu, in de hoek gezet als linkse zwever. Nu is de vraag welke dakbedekking het milieu meer of minder belast voor alle producenten van levensbelang.

Ik vraag me wel eens af hoeveel mensen zich nu daadwerkelijk het welzijn van de planeet aantrekken. Ik stel me voor dat producenten het voornamelijk belangrijk vinden, omdat hun opdrachtgever ernaar vraagt. En die zullen er wellicht zo’n waarde aan hechten omdat ze denken dat de gebruikers er waarde aan hechten. Hoewel onlangs uit een enquête bleek dat consumenten het milieu weliswaar ‘belangrijk’ noemen, maar dat men toch niet bereid is ervoor dieper in de buidel te tasten. Dat is dan pech, want dat is precies wat er gebeurt als opdrachtgevers en producenten op dit gebied een voortrekkersrol gaan spelen. En daar hebben we dan ook de reden dat het woord ‘duurzaam’ zo’n prominente rol speelt in de marketing van vrijwel alle bedrijven die in de dakenbranche actief zijn.

Daar is allemaal natuurlijk niets op tegen, als het milieu er daadwerkelijk wat mee opschiet. De Nederlandse dakenbranche is hoe dan ook te klein om het klimaatprobleem (als we dat probleem inderdaad hebben, maar dat is een andere discussie) op eigen houtje op te kunnen lossen.

Op 27 juni jl. organiseerde branchevereniging Het Hellende Dak (HHD) dan ook de Actieve Daken Conferentie, waarin nader werd ingegaan op het Europese onderzoeksproject EurActive Roofer, dat zich richt op de mogelijkheden om het dak voor meerdere functies te gebruiken (opwekken en opslaan van energie, bufferen van hemelwater, etc.). De rol van het dak in de bestrijding van de klimaatproblematiek wordt daarmee opgewaardeerd, en de rol van de dakdekker dus ook. Zie voor meer informatie over de conferentie de rubriek ‘Nieuwslijn’, elders in dit blad.

Het woord ‘duurzaam’ zal dus vrees ik nog wel een tijdje het toverwoord van de dakenbranche blijven. Al zou ik willen dat een inventieve reclameman er op niet al te lange termijn een alternatief voor vindt (liefst iets zonder de kleur ‘groen’). Want zoals alle woorden die te pas en te onpas worden ingezet, begint de term uitgehold te raken – men raakt collectief doof voor dat woord. En daar is niemand, en zeker het milieu niet, bij gebaat.

Voor een duurzame bestrijding van de milieuproblematiek moet dus duurzaam een ander woord voor ‘duurzaam’ worden verzonnen. Maar voor nu wens ik u allen een duurzame vakantie, waarna in de duurzame tweede helft van het jaar duurzaam verder zal worden gewerkt aan een duurzaam bedrijfsresultaat en een duurzame oplossing voor het duurzame klimaatprobleem.

Edwin Fagel