Roofs 2008-07-18 Kwaliteitsrichtlijn metalen gevels en daken schept duidelijkheid
Het gebruik en het aantal toepassingsgebieden van metalen gevels en daken blijft groeien, evenals het producten- en systeemaanbod en het gevraagde kwaliteitsniveau. Daarom hebben de branchegroepen Dumebo DWS en de Vereniging Toeleveranciers Metalen Dak- en Gevelmaterialen (MDG), samen goed voor een marktdekking van 80%, het initiatief genomen om twee samenhangende kwaliteitsdocumenten op te stellen voor metalen gevels en daken, onder de gemeenschappelijke noemer ‘Kwaliteitsrichtlijn metalen gevels en daken’.
“Het doel van de richtlijn is om kwaliteit te borgen en om verwerkers van metalen dak – en gevelmaterialen zekerheid te geven,” verklaart ing. Loe Wetzels, directeur van Cladding Team Limburg, en één van de initiatiefnemers van de Richtlijn het belang van de richtlijn. Het verbaast hem dan ook dat er zo weinig bekendheid is met de kwaliteitsrichtlijn onder voorschrijvende instanties, projectontwikkelaars, opdrachtgevers, overheden en met name een zeer belangrijke groep, architecten. Niet geheel toevallig is daarom Jo van de Staay bij het gesprek aangeschoven, architect avb uit Maastricht. De Staay heeft al ervaring met de Kwaliteitsrichtlijn en is enthousiast over het gebruik ervan: “In 2007 heb ik een ontwerp gemaakt van nieuwbouw ten behoeve van verhuur aan Inhome Volta. Het gebouw bestaat uit 1000 m² gevel. Vanuit de kwaliteitsrichtlijn heb ik direct al aangegeven dat de lekdorpelschuinte minimaal 7 graden moest zijn en de dikte van de wandplaten 0,75 mm. Het van te voren vastleggen van deze eisen heeft geleid tot duidelijkheid in de uitvoering. Ook voorkom je scheve gezichten achteraf: het staat immers zwart op wit.”
De Kwaliteitsrichtlijn Metalen Gevels en Daken beschrijft het gehele bouwproces en bevat per fase een heldere uiteenzetting van de verantwoordelijkheden van de verschillende betrokken partijen. Wetzels: “De kwaliteitsrichtlijn kan in bouwbestekken worden opgenomen en is op deze wijze een contractueel bindend document. Klachten achteraf en vragen over wie op welk moment in het bouwproces waar verantwoordelijk voor is, zijn op te lossen door simpelweg de Richtlijn er letterlijk op na te slaan. Alles ligt immers vooraf vastgelegd. Om het van toepassing te verklaren voor de uitvoering van een project, volstaat de vermelding van de bestektekst ‘van toepassing voor dit project is de Kwaliteitsrichtlijn Metalen Gevels en Daken’. De Richtlijn schept een beeld van de gewenste kwaliteit, en het biedt een praktische handleiding met technische informatie inclusief detailleringen. Van groot belang is ook dat met de Richtlijn het Bouwbesluit wordt vertaald in het metaalbouwproject, dat geeft het extra gewicht. Maar je kunt het ook beschouwen als een handig naslagwerk waarin je snel de voor het project relevante informatie kunt terugvinden.”
“Voor een architect is juist ook van belang dat de esthetische kwaliteit omschreven staat,” zegt Van der Staay. “Dit is juist een punt van discussie waar je zonder een Richtlijn vaak niet uitkomt. De richtlijn moet opgenomen worden in bouwbestekken en op deze wijze dan ook een contractueel bindend document worden binnen het bouwproces.”
De Kwaliteitsrichtlijn is geen statisch document maar wordt voortdurend waar nodig aangepast. Wetzels: “Nieuwe inzichten, technieken en bouweisen maken dat de Richtlijn geactualiseerd wordt. Uiteraard spelen de brancheorganisaties daarin een begeleidende rol, maar de input kan van alle belanghebbende partijen komen. De Kwaliteitsrichtlijn is een document dat voor en met de markt is opgesteld.” “Het gaat ook om de samenhang in de bouwkolom,” meent Van de Staay. “Iedereen weet waar hij/zij aan toe is, van opdrachtgever tot verwerker en natuurlijk architect. Het voorkomt als het goed is tijdrovende discussies op de bouwplaats.”
Uiteindelijk zal de Kwaliteitsrichtlijn leiden tot een keurmerk, waarmee de gebruiker zich zal onderscheiden.
De Richtlijn is opgebouwd uit twee delen. Deze zijn bedoeld voor architect, opdrachtgever en verwerker.
Deel 1 is een leidraad voor opdrachtgever, architect en verwerker, waarin de wederzijdse verantwoordelijkheden van genoemde partijen helder zijn verwoord. Tevens wordt hierbij ingegaan op de verschillende gebouwklassen die zijn te onderscheiden. Vastgelegd is wie waarvoor verantwoordelijk is. Aan de hand van een aantal gebouwklassen kan worden bepaald welk kwaliteitsniveau wordt gekozen. Daar is aandacht voor zowel de basiskwaliteit als de esthetische kwaliteit. De splitsing van de basiskwaliteit en de esthetische kwaliteit zal in de volgende versie komen te vervallen.
Deel 2 is de technische richtlijn waarin per productsoort de technische relevante aspecten bij het bouwen met ‘dunne plaat’ uitgebreid worden belicht. De technische richtlijn legt vast en maakt duidelijk uit welke onderdelen een metalen gevel- respectievelijk dakconstructie is opgebouwd, wat de mogelijkheden en beperkingen van deze onderdelen zijn en wat men van deze onderdelen kan en mag verwachten. Ook is vastgelegd op welke wijze een metalen gevel- respectievelijk dakconstructie samengesteld, ontworpen, uitgewerkt en uitgevoerd dient te worden om te kunnen voldoen aan het Bouwbesluit en aan een verantwoord technisch en esthetisch minimum niveau.