Roofs 2017-09-55 Daktegeltax
column dakenman van het jaar 2016
Enige weken geleden ontstond reuring rondom een nieuwsbericht. Inwoners van de nieuwe gemeente Altena, die hun tuin of perceel vol tegels leggen, moeten in de toekomst mogelijk meer rioolheffing betalen dan eigenaren met dezelfde hoeveelheid grond, maar die geen tegels hebben.
Wethouder Pim Bouman benadrukte op TV: ‘Het is nog in overweging’. Ondanks deze zalvende uitspraak waren de reacties talrijk en fel gekant tegen deze tegeltax. Extra belasten van bewoners in het kader van ons veranderende klimaat stuit kennelijk op zeer grote weerstand. Na kritische vragen over de controle op de handhaving blijkt dit voor het ambtenarenapparaat een groot probleem te kunnen zijn. Het idee was snel afgeserveerd.
Later zat ik een bijeenkomst voor de Green Deal Groene Daken voor te bereiden. Hier wordt met veel verschillende partijen gediscussieerd over hoe wij zullen inzetten op het belonen van ontwikkelaars, eigenaren, woningbouwverenigingen of gebruikers van gebouwen, om te komen tot versnelde toepassing van groene daken. Gedacht wordt aan belastingdifferentiatie, het belonen via vermindering van belasting, extra punten binnen BREEAM op Klimaatadaptatie, verbetering van de biodiversiteit… allemaal positieve maatregelen om de mindset van mensen te veranderen en tot belangrijke actie te komen in een snelle vergroening van onze stedelijke omgeving. Bovendien wordt overlast van hittestress en de steeds toenemende piekbuien tegengegaan. Met als eindresultaat een leefbare aarde voor onze toekomstige generaties.
En toen kreeg ik een lumineus idee: stel niet de tegeltax in, maar de daktegeltax of dakgrindtegeltax! Niet op maaiveld maar op dakniveau! Wordt dan niet in één keer het probleem van nog te weinig begroeide daken opgelost? Want sinds de uitgebrachte NTA 8292 Groendaken mogen extensieve daktuinen ook meegeteld worden als ballast op losliggende dakbedekking!
Ja, dacht ik, vanuit welke hoek kan ik de kritiek verwachten? Niet van de scrabbelaars. Maar de daktegel- en grindindustrie zal wel tegen dit idee van mij in opstand komen. Weliswaar blijven natuurlijk enkele looppaden op het dak onbelast, maar zij zullen het direct merken in hun omzet. Nu is grind, zand en cement natuurlijk te gebruiken voor andere industriële producten. De oplossing voor dit probleem kwam ook snel toen de berichtgeving van schaarste in de heipalen in het nieuws kwam. Fantastisch, alleen de vorm van de lijn omzetten en de heipalen vliegen de deur uit bij de daktegelproducent. En het dakgrind kan op één adres afgeleverd worden zonder ingewikkeld materieel om de hoogte naar het dak te overbruggen.
Toen ik deze oplossing had gevonden, dacht ik in mijn enthousiasme: ‘Het wordt echt tijd voor die daktegel- en dakgrindtax.’ Ik begin nu in mijn idee te geloven, want ook de controle vergt geen volledig ambtenarenapparaat. Gewoon de facturen bij de dakdekkers opvragen en de aankoop van hoeveelheden van grind en tegels direct belasten! Een mooie taak voor de branchevereniging. Het werkt direct, want we weten allemaal dat als het dakbedekkersbedrijf er voor moet gaan betalen, dat dan de alternatieve oplossingen direct uit de kast komen. Je zult zien: het gaat werken, binnen de kortste keren is in Nederland de vergroening van alle daken in de stad inzet. Als we de gebruiker met de dakdekker dan ook weer belonen via de Green Deal, zal mijn idee landelijke bekendheid krijgen en overal kunnen worden ingezet voor een dakgroener Nederland. Belast en beloont u met mij mee?
Erik Steegman
Directeur NDA Duurzaam Dak Concept