Roofs 2019-02-34 Dakenbranche groeit via kennisuitwisseling naar hoger niveau

Jubileum

De 300ste editie van vakblad Roofs is aanleiding om aan tafel te gaan met twee generaties Lindeman: oprichter Dirk Lindeman en de huidige uitgever/eigenaar en dochter Palmyra Lindeman. Een gesprek over de ­waarde van een vakblad voor de branche: wat is in de loop der jaren ­veranderd en wat bleef hetzelfde?

Roofing Holland, de voorloper van Roofs, was tegelijk de ­opvolger en de tegen­hanger van DIM, het Dak Informatie Magazine. Laatstge­noem­de publicatie was in 1983 opgericht door Dirk Lindeman en in redactioneel opzicht opgebouwd door hoofdredacteur Luud Du Puy. Lindeman verkocht op een gegeven moment zijn titels, ­waaronder DIM, aan uitgeverij Keesing. Door enkele beleidskeuzes van de nieuwe eigenaar, waaronder de ontbinding van het contract van Du Puy, kreeg Lindeman vanuit de markt het verzoek te onderzoeken of het mogelijk was een nieuw vakblad voor de daken­branche op te richten. Er was immers behoefte aan een informatief en neutraal vakblad. Omdat de uitgever en de redactie aan geen andere marktpartij waren gelieerd, was het nieuwe blad als geen ander in staat om aan deze vraag te voldoen.

Plat en hellend

“Ik ben met Luud bij al onze vroegere adverteerders langsgegaan. Binnen de kortste keren was iedereen weer bij ons terug en konden we weer aan de slag. Niet lang daarna is DIM ter ziele gegaan. Dat is ons destijds door de ­betrokkenen natuurlijk niet in dank afgenomen, maar wij acteerden op vraag van de markt. Het probleem van DIM was dat de ­uitgeverij onvoldoende affiniteit had met de markt en de redactionele inhoud was te gekleurd.”

“Omdat Du Puy in 1995 plotseling overleed, was de beginpe­riode van het vakblad redactioneel niet eenvoudig, maar het verlies van Luud werd goed opgevangen door andere technisch sterke mensen uit ons netwerk. Tekstueel werd de kwaliteit bewaakt door Mari van Lieshout en daarnaast heeft Ton Berlee jarenlang als technisch hoofdredacteur gefunctioneerd. Momenteel wordt de redactie technisch ondersteund door een redactieraad die representatief is voor de markt.”

“Het blad heeft niet kunnen slagen zonder de steun van de markt,” aldus Dirk Lindeman. “In die beginperiode bezocht ik eens de vakbeurs van de NRCA in de Verenigde Staten. Ik herinner me dat ik een aantal mensen uit de Nederlandse dakenbranche aan een tafel zag zitten. Ik kwam erbij zitten, maar een deel van dat gezelschap had dat niet in de gaten. Ze bleken juist de oprichting van Roofing Holland te bespreken en de vraag of ze het nieuwe vakblad zouden ondersteunen of niet. Natuurlijk liet ik me na een tijdje horen, waarmee het ijs meteen was gebroken. Het bestaansrecht van een vakblad staat of valt met de waarde die de markt aan het blad hecht, dat is nu niet anders dan toen.”

Roofing Holland was het blad voor de platte dakenbranche. Branchevereniging HHD (Het Hellende Dak) had destijds het blad Dakhelling, maar omdat dat niet rendabel was, is men een samenwerking aangegaan met Lindeman. Ook hij kreeg het niet rendabel, waardoor in 1999 is besloten beide bladen samen te voegen. Hieruit ontstond vakblad Roofs.

“De samenvoeging vond plaats vanuit de gedachte dat de dakenbranche één branche is en het nergens voor nodig is om de hellende en de platte dakenbranche te scheiden,” aldus Dirk Lindeman.

“De vraagstukken zijn heel vergelijkbaar en in het buitenland worden de platte en hellende dakenbranche, volgens mij ­terecht, gezien als één branche.” “Dat klopt,” reageert ­ Palmyra Lindeman. “Maar in Nederland is het al sinds jaar en dag anders georganiseerd en hebben we te maken met twee verschillende culturen. Jarenlang hebben we gepro­beerd met Roofs beide markten te bedienen, maar de per­ceptie bleef dat het blad vooral bestemd was voor de platte dakenbranche. Dat hebben we vervolgens met de oprichting van steilDAK geformaliseerd. De cirkel is daarmee rond: nu is het blad voor de hellende dakenbranche wél rendabel.”

Dienstbaar

Dirk Lindeman trok zich in 2010 terug uit de uitgeverij om het wat rustiger aan te gaan doen. Zijn kinderen, Vincent en Palmyra, namen het bedrijf over en vanaf 2015 is Palmyra de enige directeur. “Ik was ongeveer twintig toen ik mijn vader kwam helpen tijdens de Bouwbeurs,” vertelt ze. “Dat was mijn eerste kennismaking met de dakenbranche en ik vond het direct een hele leuke branche om in te werken. Het is een heel gezellige markt, al is het in de loop der jaren wel zakelijker geworden. Dat is wel jammer, maar toch is het een positieve ontwikkeling, want daarmee is de markt ook professioneler geworden. En het is ook een dynamische markt: ik heb me in al die jaren dat ik in deze markt actief ben, nog geen moment verveeld.”

“Het uitgangspunt van ons vakblad is altijd een dienstbare geweest,” vervolgt ze. “Het gaat niet om ons, wij zijn slechts het middel om de kennis en informatie mee uit te wisselen. Onze taak is ontwikkelingen te signaleren en het gesprek daarover te faciliteren. Roofs is niet alleen het blad voor de markt, het is ook het blad van de markt. Het doel is steeds om de branche via kennisuitwisseling naar een hoger niveau te brengen. Daar zijn we nu dus al 300 edities mee bezig. Natuurlijk hebben wij in de loop der jaren ook moeilijke ­perioden gekend, zowel commercieel als redactioneel, maar ik ben trots op de centrale rol die Roofs in de afgelopen decennia heeft mogen spelen en hoop dat we die rol nog lang mogen vervullen.”

Hoewel Dirk Lindeman in het begin nog over de schouders van zijn kinderen meekeek, is hij dat in de loop der jaren steeds minder gaan doen. De laatste jaren heeft hij in het geheel geen bemoeienis meer met het bedrijf. Hij laat de vraag naar de toekomstvisie van het blad dan ook graag over aan zijn dochter. “Vooralsnog lijkt er weinig behoefte in de markt om het papier in te wisselen voor digitale informatievoorziening,” zegt ze. “Maar we houden de markt in dit opzicht goed in de gaten. Ook op andere gebieden blijven we alert: op welke manier kunnen we ons dienstenpakket verder uitbreiden? De feestavond voor de dakenbranche is daar een mooi voorbeeld van. Het evenement groeit steeds verder uit tot een vaste waarde binnen de branche. We zijn kortom heel blij met deze mijlpaal en blijven hard werken om ook de komende decennia de ontwikkelingen te kunnen blijven beschrijven en bespreken.”