Roofs 2019-06-31 Aeolos en Pluvius: vriend en vijand van dakdekkend Nederland
Theo Talks
In deze rubriek geeft Theo Wiekeraad zijn mening over de dakenbranche en aanverwante onderwerpen.
Het moet eind februari, begin maart zijn geweest dat een vertegenwoordiger van LTO Nederland in het nieuws kwam. Hij vertelde wat dakdekkers al wisten: het was de afgelopen tijd droog geweest. Veel te droog. Hoe moest dat met de landerijen, als daar niet snel verandering in zou komen? Akkers zouden verdrogen, want beregenen met deze grondwaterstand, daar zou geen waterschap toestemming voor geven.
Ik denk echt dat deze jammerklacht via al onze moderne technieken tot in de hoogste kringen van Olympus is doorgedrongen en het crisiskabinet van Zeus bijeen is geroepen. Daar moet de oppergod Aeolus aan Pluvius de vrije hand hebben gegeven om onze boeren een helpende hand te reiken, want dagen van storm en regen waren het gevolg. Twee weken schier onwerkbaar weer voor de jongens van het dak en hun vele partners in de bouw. Daken (oud, nieuw en onaf) werden door storm geteisterd en diverse begaven het. Platte daken verloren hun afwerking en pannen vlogen door de straten, tot de dag dat Aeolus zijn manschappen tot bedaren riep.
De stormschade in de nieuwbouw kost de bedrijven alleen maar geld. Het werk is niet opgeleverd en de materialen stonden onverwerkt op het dak, dat is dus ‘jammer, maar helaas’. Soms kan je meeliften op de CAR-verzekering, maar per saldo kost het geld en dat is zuur. De daken daarentegen van de bestaande gebouwen die er afgaan en door de verzekering worden gedekt, daar komt werk uit. Daar is wat aan te verdienen, maar ook daar zitten de verzekeraars en schadebemiddelaars tegenwoordig met hun neus op. Deze mannen en vrouwen komen echt niet voor u of de verzekerde opdagen. De tijd dat de verzekerde moest worden geholpen, is voorbij. Velen van u hebben dat inmiddels ook gemerkt.
Pluvius kan met zijn regen het werk danig overhoop gooien. Vallen er bakken vol, dan hoor je niemand over onwerkbaar weer. Als je nog geen hond naar buiten stuurt, doe je dat ook niet met dakdekkers. Regent het regelmatig, maar een beetje verspreid over de dag, dan zien weinigen het als onwerkbaar weer, terwijl de mannen niets anders doen dan het dak droogmaken zodat het weer nat kan regenen.
Die overmatige regen houdt niet alleen onze mensen van het werk, maar verziekt ook menig werkproces en planning. Want bij flinke regen, regent het ook lekkageklachten bij de woningverhuurders. Deze klachten worden vervolgens onbesproken bij het dakdekkersbedrijf over de schutting gegooid, ‘of je het even wil oplossen’. Kantoormedewerkers worden in die tijd soms horendol. Ze moeten niet alleen het repareren organiseren, maar ook de vragen behandelen zoals: ‘ Waarom zijn ze nog niet geweest?’ of: ‘Jullie zijn gisteren geweest, maar het druppelt nog, dat kan toch niet?’ of: ‘Dat is óók duur, ze zijn maar heel even geweest?’.
Natuurlijk wordt hiermee omzet gedraaid, maar voor binnengekomen garantieklachten, die eigenlijk niet onder de garantie vallen, moet menig dakdekker eerst de blaren op de mond hebben gepraat, voordat de opdrachtgever overstag gaat en de rekening accepteert. Ook over de gewone reparatiekosten wordt menig verbaal robbertje gevochten, voordat facturen worden betaald. Maar al met al dekken deze reparaties zelden of nooit de eerdere verliezen van het onwerkbare weer.
Gelukkig is daar het eeuwenoude gezegde: ‘van werk komt werk’ en dat is in dit geval ook waar. Mensen met oude, lekkende daken willen af van dat probleem. Buren van mensen met lekkende daken in gelijksoortige woningen willen geen probleem en vragen om vroegtijdige aanpassingen en verbeteringen. Eigenaren van huizen met daken als dat van de buren met stormschade willen zekerheid en laten hun daken controleren en waar nodig aanpassen. Ineens blijken Aeolus en Pluvius ook vrienden van dakdekkend Nederland te zijn en zorgen ze voor harde euro’s in de zakken van deze ondernemers.
Onze Hollandse boeren worden ineens weer blij van een paar oude Griekse goden die voor wat regen en storm zorgen. Niet alleen zij, maar ook de Nederlandse dakdekkers profiteren dan van de hulp van onze Griekse vrienden. Wat is een verenigd Europa toch mooi, of niet soms?