Roofs 2019-06-78 Een middag in Venetië
op reis met...
Op 6 en 7 mei trok een delegatie van Wecal Dak- & Isolatie Techniek en vakblad Roofs naar Italië om de fabriek van Polyglass Spa te bekijken. Wecal Dak- & Isolatie Techniek had als nieuwe, exclusieve distributeur van zowel de bitumineuze als kunststofdakbedekking van Polyglass Spa een nuttig en vooral ook aangenaam programma samengesteld. Voorafgaand aan het fabrieksbezoek kregen de deelnemers een rondleiding door Venetië. Een verslag.
Vanzelfsprekend was iedereen vooral geïnteresseerd in de daken, maar ook de andere aspecten van de stad kwamen aan bod. De gids van het gezelschap, Francesca, wist veel over de stad te vertellen. Venetië is wereldwijd bekend om het historische centrum met zijn vele kanalen. Daarnaast heeft de stad ook een belangrijke rol gespeeld in de wereldgeschiedenis. Sinds 1987 staan Venetië en zijn lagune op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Geschiedenis
Waar de naam Venetië precies vandaan komt is onduidelijk, maar deze is in elk geval verbonden met het volk de Veneti. Mogelijk is er ook een verband met het Latijnse woord venetus, dat ‘zeeblauw’ betekent. De stad ligt op een groep kleine eilanden, midden in een lagune (de Laguna Veneta) die al in de tijd van het Romeinse Rijk Venetia werd genoemd. Er woonden al eeuwen mensen, maar de eerste grotere nederzettingen kwamen er pas als gevolg van de toestroom van bewoners uit de Romeinse steden in de omgeving van Venetië, zoals Padua, Treviso en Altino, die hun toevlucht zochten in de lagune na de invallen van Attila rond 452 en van de Longobarden in 568. Pas in de 9de eeuw was er sprake van een stad als echte eenheid, door de gemeenschappelijke vijanden en door de bouw van meer bruggen tussen de eilandjes.
De 18de eeuw was de laatste eeuw waarin de stad onafhankelijk was, maar deze periode wordt wel gezien als de meest fascinerende van zijn bestaan. Gedurende dit tijdperk had Venetië grote invloed op de kunst, architectuur en literatuur. In 1797 veroverde Napoleon I de stad, waardoor Venetië na meer dan duizend jaar zijn onafhankelijkheid verloor, en op 12 oktober van hetzelfde jaar tekende hij het Verdrag van Campo Formio, waarmee de stad onderdeel werd van het door de Oostenrijkers gecontroleerde koninkrijk Lombardije-Venetië. Op 18 januari 1798 namen zij de stad over. In 1861 ontstond het Italiaanse koninkrijk, maar pas in 1866 kwam ook Venetië daarbij.
Tegenwoordig is Venetië een toeristische trekpleister met haar karakteristieke boten (gondels, vaporetto’s), gevels, bruggen – en daken. Dat laatste valt vooral op vanaf het dakterras van het warenhuis Fondaco dei Tedeschi. De vele prachtige pannendaken, koepels en torens zijn een lust voor het oog. Opvallend is ook de veelvuldige toepassing van de zogeheten altana’s. Oorspronkelijk waren dit voorzieningen waar men de was kon doen, zodat dit niet binnenshuis hoefde plaats te vinden, maar tegenwoordig hebben velen de bouwwerken op het dak uitgebouwd tot volwaardige dakterrassen.
Mozaïek
Onderdeel van de stadwandeling was een bezoek aan de mozaïekstudio Orsoni Mosaici. De studio, in 1888 opgericht door Angelo Orsoni, vervaardigt prachtige mozaïek uit glas, die o.a. door Gaudi zijn gebruikt in zijn Park Güell in Barcelona. Orsoni-mozaïeken zijn te bewonderen in de verste uithoeken van de wereld: van het mausoleum van Ataturk in Ankara tot de Westminster Abbey in Londen, de koningspaleizen in Saoedi-Arabië, het Forum van Les Halles en Bassin de la Défence in Parijs en de Pagode van het Grand Palace of the Royal Family in Thailand. Tegenwoordig is de kleinzoon van Angelo Orsoni, Lucio, nog steeds artistiek adviseur en erevoorzitter van het familiebedrijf.
Tijdens de rondleiding kregen de bezoekers een inkijkje in het productieproces. Het glas wordt onder een zeer hoge temperatuur gesmolten in de zogeheten ‘crogiolo’, een oven, die bij hoge temperaturen het glas vermengt met kleurstoffen. De oven van Orsoni is de laatste in Venetië die is toegestaan met vuur te werken. Het unieke productieproces resulteert in een enorm palet aan tinten en tonen. De gekleurde glasplaten worden opgeslagen in een ruimte die nog het meest wegheeft van een bibliotheek. De diverse tinten worden hier zorgvuldig gecategoriseerd: van de speciale tint blauw die doorgaans voor de Madonna wordt gebruikt, tot een breed palet aan goudtinten. Bijzonder indrukwekkend is de badkamer die naast de ‘bibliotheek’ in goud is uitgevoerd. Wanneer het glas wordt gebruikt voor een mozaïek, wordt het met de hand in kleine stukjes gebroken: een bijzonder intensief werk dat eveneens in de studio in Venetië wordt uitgevoerd.
Een bijzonder inspirerende middag werd vervolgens afgesloten met datgene waar Italië misschien wel het meest beroemd om is: de keuken. De maaltijd bood een mozaïek aan smaken en zodoende konden de bezoekers letterlijk de rijkdom van de Italiaanse cultuur proeven.