Roofs 2022-09-21 Als de mussen van het dak vallen
theo talks
In deze rubriek geeft Theo Wiekeraad zijn mening over de dakenbranche en aanverwante onderwerpen.
Kent u dat gevoel van ‘waarom doen we dit?’ Dat moeten veel dakdekkers hebben gehad toen zij deze zomer bij temperaturen boven de dertig graden op het dak stonden. Natuurlijk was het leuk voor hen toen het NOS Journaal op 19 juli langs kwam. “Kijk schat, we zijn op tv”, zal het ’s avonds thuis hebben geklonken. Maar de mededeling dat manlief die ochtend met temperaturen van zelfs 38 gewoon met de brander het dak op zou gaan, zal in dezelfde huishoudens met minder enthousiasme zijn ontvangen.
Natuurlijk moeten we in de BV Nederland met z’n allen geld verdienen. Dat moeten we vooral ook blijven doen. Ik heb dan ook meer respect voor de bedrijven die op zo’n dag durven te zeggen “We houden jullie vandaag thuis”. Die beslissing getuigt van lef en leiderschap. Naar binnen en naar buiten straalt het uit dat deze bedrijven de mens achter de brander belangrijker vinden dan altijd maar omzet draaien.
Ondernemers zijn verantwoordelijk voor de kwaliteit van het afgeleverde werk. Wit gemineraliseerd verwerken vraagt heel veel aandacht en concentratie, zeker bij hoge temperaturen. Dat brengt een risico met zich mee. Maar ook het welzijn van de mensen die aan het werk zijn, valt onder de verantwoording van de ondernemer. Bent u bereid ook daar risico’s mee te nemen? Of waren het ZZP’ers met eigen verantwoordelijkheden? Het antwoord op de laatste vraag maakt eigenlijk niet uit. Hun welzijn op uw werk valt ook onder uw verantwoording.
Ik snap niet dat voor een beetje omzet zulke grote risico’s genomen worden met het kapitaal van de zaak. Want laten we wel zijn, het personeel is het kapitaal van de zaak. Daarom ben ik blij dat een aantal dakaannemers wel het lef heeft getoond om bij dit soort uitzonderlijke situaties ratio voor emotie te kiezen, als het verstand dit niet gezond vindt de beslissing te nemen. We werken veilig of we werken niet.
Wees eerlijk, wie kent de fysieke gesteldheid van zijn personeel? Als zelfs bij schijnbaar gezonde sporters soms het hart opeens stilstaat of een bloedvat in de hersens knapt, kun je er voor een ieder niet zeker van zijn dat die kerngezond is. We hebben geen ingebouwde mri die iemand met één blik kan scannen en ziet wie wat mankeert. Verwachten wij dat onze dakdekkers supermensen zijn? Het zijn hardwerkende knullen die op z’n tijd ook weleens een vette bek of een pilsje lusten. Niks geks aan.
Als dakaannemers dakrandbeveiliging plaatsen om valgevaar te voorkomen, maar ook de werknemers door laten werken als de temperaturen tropische vormen aannemen, begrijp ik het niet meer. Bewusteloos of dood door de hitte bevangen op het dak neervallen is bij extreme temperaturen een risico dat we willen en kunnen vermijden. Net als van het dak af vallen.
Theo Wiekeraad