Roofs 2023-05-50 Testen voor een nieuwe vlakkelichtkoepel

Special Daglicht

Je bent fabrikant van daklichten/lichtstraten voor platte daken en wilt een nieuwe productgroep op de markt brengen. Aan welke wetgeving moet je voldoen en welke testen horen daarbij? Max Barenbrug van Vlakkelichtkoepel (onderdeel van Heruvent BV) vertelt wat daar allemaal bij komt kijken en komt ook met testresultaten.

Binnen Heruvent BV is een nieuwe productgroep ontwikkeld. Net als alle bouwkundige producten moeten ook daklichten aan Europese normen voldoen. Startpunt voor alle ‘producten die bestemd zijn om blijvend te worden verwerkt in bouwwerken’ is de Europese Verordening bouwproducten nr. 305/2011/EU. Deze verordening is van toepassing in alle landen van de Europese Unie en biedt lidstaten geen ruimte tot interpretatie.

Kenmerken en prestaties

In de 305/2011 zijn onder meer zeven basiseisen vastgesteld voor productprestaties. Denk daarbij aan weerstand, brandveiligheid, gezondheid en warmtebehoud. Om aan deze eisen te kunnen voldoen moeten producten een zekere bewezen prestatie hebben t.a.v. die kenmerken. Voor beglaasde vlakke lichtkoepels wordt dit beschreven in de EN 14351-1. De door de fabrikant aangegeven (“gedeclareerde”) prestaties moeten voor wat betreft de essentiële kenmerken onafhankelijk zijn vastgesteld door een zogenoemde Notified Body, oftewel een onafhankelijk keuringsinstituut. In Nederland is dat SKG-IKOB, in Duitsland is dat bijvoorbeeld ift Rosenheim. Uiteindelijk is er ook nog nationale wetgeving die aanvullende eisen kan stellen. In Nederland is dat onder meer het Bouwbesluit (waarin voor glas naar de NEN 2608 wordt verwezen), in Duitsland zijn dat de Technische Baubestimmungen, waarin voor glasconstructies de Duitse DIN 18008 verplicht wordt gesteld.

In Tabel ZA.1 van de EN14351-1 staan de essentiële ken­merken opgesomd. Deze zullen als een ‘Erstprüfung’ of ‘Initial Typ Testing’ zonder meer onafhankelijk getest moeten worden. Het laten testen op meer kenmerken mag uiteraard, en kan bijvoorbeeld interessant zijn als de markt om die prestaties vraagt.

Testen

Het testen op Luchtdichtheid, weerstand tegen Windbelas­ting en Waterdichtheid (LWW) gebeurt gecombineerd en achter elkaar volgens een beschreven procedure. Het testelement wordt daartoe in een luchtdichte bekisting geplaatst. De fabrikant geeft vooraf aan volgens welke klasse hij wil laten testen. Hoe hoger het ambitieniveau, hoe groter natuurlijk het risico dat de opgegeven klasse niet wordt gehaald.

Bij testen op luchtdoorlatendheid gaat het over de mate waarin het product luchtverliezen kent naarmate er meer druk op uitgeoefend wordt. Belangrijk natuurlijk, want luchtverlies betekent warmteverlies en tegelijk ook gerede kans op condensatie. Het element wordt zowel met onder- als overdruk belast. De totale test duurt ongeveer een uur. Direct aansluitend wordt de weerstand tegen de opgegeven windbelasting getest, ook weer bij zowel positieve (winddruk) als negatieve (windzuigkracht) belasting. Daarbij wordt de mate van doorbuiging gemeten. Ook wordt er kortdurend vijftig keer met afwisselende druk getest; dit simuleert veroudering van het element. Tot slot wordt de waterdichtheid beproefd, nog steeds in dezelfde bekisting. Verdeeld over een tiental nozzels wordt er een uur lang 20 liter water/minuut over het daklicht gesproeid, en dat onder toenemende drukbelasting. Uiteraard mag er helemaal geen water doorheen komen.

Naast deze LWW-testen wordt ook de doorvalveiligheid getest. Hiervoor bestaan twee testen: de kruiwagenwielsingerproef en de zogenoemde glasparelzak-valproef. In beide testen wordt een gewicht van 50Kg op de buitenruit losgelaten. De resultaten van alle testen zijn opgesomd in onderstaande tabel.

Barenbrug: “Met deze uitslagen kunnen wij met een gerust hart deze nieuwe productgroep aan de markt toever­trouwen. Het is een machtig interessant proces waar veel bij komt kijken, maar dat is alleszins de moeite waard. Het product moet immers goed zijn.”